Қазақстан Республикасының Президенті

Қасым-Жомарт Кемелұлы 1953 жылы 17 мамырда Алматы қаласында (қазіргі Алматы) дүниеге келген. 
Әкесі-Кемел Тоқайұлы Тоқаев (1923-1986), Ұлы Отан соғысына қатысушы, белгілі жазушы, қазақ әдебиетіндегі детективтік-шытырман оқиғалы жанрдың негізін қалаушы. 
Анасы-Тұрар Шабарбаева (1931-2000), Алматы педагогикалық шет тілдер институтында жұмыс істеді.
Білім
1975 жылы Мәскеу мемлекеттік Халықаралық қатынастар институтын (МГИМО) бітірді, диплом алды стажировкадан ҚХР-дағы КСРО елшілігінде өтті, 1983-1984 жылдары Пекин лингвистикалық институтында стажировкадан өтті. 1992 жылы РФ Сыртқы істер министрлігінің Дипломатиялық академиясын бітірді.
Еңбек қызметі
Еңбек жолын 1975 жылы КСРО Сыртқы істер министрлігінде бастады және Сингапур Республикасындағы кеңес елшілігіне жұмысқа жіберілді. 1979 жылы КСРО СІМ аппаратына оралды. 1984-1985 жылдары КСРО СІМ-де жұмыс істеді, содан кейін Қытай Халық Республикасындағы кеңес елшілігіне жіберілді, онда 1991 жылға дейін екінші хатшы, бірінші хатшы және кеңесші лауазымдарында жұмыс істеді.
1992 жылы ҚР Сыртқы істер министрінің орынбасары болып тағайындалды. 1993 жылы ҚР Сыртқы істер министрінің бірінші орынбасары болды. 1994 жылы ҚР Сыртқы істер министрі болып тағайындалды. 1999 жылдың наурыз айында ҚР премьер-Министрінің орынбасары болды. 1999 жылдың қазан айында Парламенттің келісімімен Қазақстан Республикасы Президентінің Жарлығымен ҚР премьер-министрі болып тағайындалды. 2002 жылдың қаңтарында ҚР Сыртқы істер министрі – Мемлекеттік хатшы болды. 2003 жылдан 2007 жылға дейін-ҚР Сыртқы істер министрі. Бұл қызметте ядролық қаруды таратпау жаһандық үдерісіне белсенді қатысты.
2007 жылғы қаңтарда Қазақстан Республикасы Парламенті Сенатының Төрағасы болып сайланды. 2008 жылы Қазақстан Парламенті жоғарғы палатасының спикері ретінде ЕҚЫҰ Парламенттік Ассамблеясының вице-президенті болып сайланды.
2011 жылғы наурызда БҰҰ Бас хатшысының орынбасары, Женевадағы БҰҰ бөлімшесінің Бас директоры, сондай-ақ қарусыздану жөніндегі конференцияда БҰҰ Бас хатшысының жеке өкілі болып тағайындалды. Сондай-ақ қарусыздану жөніндегі конференцияның Бас хатшысы қызметін атқарды. ТМД Сыртқы істер министрлері кеңесінің және Шанхай ынтымақтастық ұйымының төрағасы болып сайланды.
2013 жылғы он алтыншы қазанда Қазақстан Республикасы Парламенті Сенатының Төрағасы болып қайта сайланды.
2019 жылғы жиырмасыншы наурызда Қазақстан Республикасының Президенті ретінде ант берді.